بررسی مهمترین عوامل ذکر شده برای پدیده فروپاشی کلنی زنبور عسل

حدود یک سوم غذای جهان بطور غیر مستقیم توسط حشرات گرده افشان و در راس آن ها زنبور عسل تولید می شود. از سال 2006، پدیده ای در کلنی های زنبورعسل دنیا مشاهده گردید که موجب شد گاه تا بیش از 50 درصد جمعیت زنبورعسل از بین برود. در این پدیده، زنبوران کارگر که برای جمع آوری شهد و گرده به طبیعت پرواز می کنند، هیچ گاه به کندو باز نمی گردند. بعد از مدت کوتاهی در کندو فقط تعداد بسیار کمی زنبور کارگر و ملکه باقی می ماند که چون این تعداد کم زنبور کارگر توان پاسخگویی به نیازهای کندو را ندارند، کلنی طی چند روز به کلی از بین می رود. از آنجاییکه زنبور عسل حشره ای کاملا اجتماعی و وابسته به محیط زیست است، علت این مساله را باید در محیط جستجو کرد. طبق تحقیقاتی که انجام شده است، عوامل مختلفی نظیر، استفاده بیش از حد و بدون آگاهی از سموم شیمیایی برای کنترل آفات گیاهانی که میزبان زنبورعسل هستند، آفات و بیماری های کلنی های زنبور عسل که خود بعلت عدم رعایت مصرف سموم طغیان کرده اند، گرد و غبار محلی و منطقه ای، کوچ طولانی مدت کندوها به مناطق دور دست، امواج رادیویی و موارد متعدد دیگر برای این پدیده پیشنهاد شده است. اهمیت حل این مشکل نه فقط بدلیل اقتصادی بودن این حشره بلکه بدلیل تاثیر غیر قابل انکار زنبورعسل بر امنیت غذایی دنیا می باشد؛ چرا که به گفته انیشتین، درصورت حذف زنبور عسل از روی زمین، موجودات تا چهار سال بیشتر نمی توانند زنده بمانند.